Get The Bird

Ayame viel met een plof neer in het grote grasvled ze had een keer gehoord dat hier enorm veel ratten en muizen liepen maar ze had er nog geen enkele gezien. Ze speurde het hele weiland af alleen maar koeien en schapen geen ratten of muizen en ook geen vogels. Ze stond langzaam op en er ontsnapte een kleine zuchte uit haar kleine mondje. Haar roodgekleurde vacht werd mooi en warm in het zonlicht als het niet regende was ze bijna altijd blij, maar nu niet want ze had nog niks gegeten en het was al middag. ER ontsnapte weer een zuchtje uit haar mond en ze ging lopen. Ze sloop in hoop een muis of rat te vinden en een vogel zou er ook nog wel in passen. Succes ze zach een vogel zijn veren wassen op het hek. Ze sloop langzaam en stil tussen en gras door helaas was het kort door de koeien en schapen. Ze verzetten voorzichtig haar poten tot ze bij het hek stond. Ze maakte een sprong en had de vogel tussen haar klauwen vast. Ze ging liggen met de vogeld tussen haar benen ze ging eraan knagen en spuugte de veren uit ze had nog een stukje over voor mischien later. Ze lag en zwiepte affentoe met haar rood gekleurde staart heen en weer tussen het gras. Ze keek goed omzich heen om te kijken of er meer katten in de buurt waren.

Met een vrolijk swiepende staart speelde Shakti een zwarte bromvlieg, die zich te dicht in haar buurt had gewaagd. Haar poot plette het zwarte bolletje keer op keer, en telkens wanneer de vlieg zijn vleugels ontvouwde en dus wilde wegvliegen plette Shakti hem weer met haar genadeloze poot. Ze grinnikte zachtjes, en genoot overduidelijk van dit kleine spelletje. Van de mensen waar ze bij leefde mocht ze nooit buiten komen en werd ze beperkt tot het spelen met saaie speeltjes die ze voor haar hadden gekocht, die na een hele korte tijd vreselijk saai werden. Maar hier buiten leek het altijd anders te zijn!
Toen ze van de vlieg had geproefd spuugde ze het walgend weer uit en keek ze even met een vies gezicht naar het plakkerige ding dat voor haar in het gras lag. Kort hierna kwam ze overheind en begon ze te lopen, waardoor de wind speelde met haar lange en pluizige haren. Haar oog viel op een roodkleurige kat wiens vacht schitterde door het zonlicht, was het een zwerfkat? Of was ze net als Shakti een huiskat..? Vrolijk dartelde ze door het lange gras richting de rode kat, die zo te zien net een vogel had gevangen. Een jaloerse blik was te zien in Shakti haar ogen toen ze dit zag, waarna ze glimlachtte en Ayame aankeek.
"Oi!" begroette ze haar met dezelfde glimlach als altijd, terwijl ze haar schuin en onderzoekend aankeek.

Ayame likte haar rode lippen af ze had net gegeten en ze waren rood van bloed. Ze smakte een beetje en zach een kitten met een bromvlieg spelen ze keek er even naar en nam nog een smakelijke hap van de vogel. Ayame zag dat het kittentje op haar af kwam. Oi hoorde ze het kittentje zeggen ze keek de kitten even aan en staarde weer vooruit terwijl ze haar lippen aflikte ze had nog een klein stukje over en keek ernaar. Ze rolde het met haar poot weg naar de kitten toe. "Neem maar" zei ze vriendelijk terwijl ze erbij lachten en weer ging liggen ze hield de kitten goed in de gaten terwijl ze afwachten op haar reactie. "Ik ben Ayame" zei ze vrolijk en likte nog een keer haar lippen af. De kitten zag er goed verzorgt uit duidelijk een huiskat het maakte haar niks uit ze was geen huiskat maar hield haar vacht goed schoon. Ze keek de kitten aan en hield haar kopje schuin en keek het kleine katje nog aan ze was duidelijk erg jong en wou plezier hebben. Ayame zwiepte heen en weer mar haar rode staart die glom in het zonlicht ze leek nou niet bepaalt op een zwerfkat door haar rode glansende vacht. Ze keek het kleine katje vriendelijk aan "Eet maar op je hoeft niet bang voor me te zijn" zei ze vriendelijk en lachend. Ayame was altijd aardig maar als een andere kat gemeen deet deet zij dat terug want ze kon ook heel nijdig en boos tegen iemand doen maar dat hebben ze dan verdiend want ze begint altijd vriendelijk. Ze likte haar lippen weer af en rolde het stukje vlees meer naar de kitten toe. Ze liep even naar voren en keek de kitten aan en ging weer met een zachte plof in het gras liggen.

Verbaasd en met grote kenmerkende katten-ogen keek Shakti naar de halfaangegeten vogel die Ayame zojuist naar haar toe had gerold. Ze mocht hem zomaar.. hebben? Droogjes prikte ze met haar korte maar scherpe nagel in het buikje dat open lag, en controleerde of het nog leefde. Wat natuurlijk onwaarschijnlijk was, aangezien geen enkele vogel die de helft van zijn vlees en ingewanden mistte nog vrolijk door kon vliegen. Hierna rook ze er kort aan, en keek ze even vertwijfeld naar de rode zwerfkat. Was ze te vertrouwen..? Haar vacht zag er verzorgd uit, maar haar geur rook bevatte niet de geur van de mensen.. Dus was ze een soort mix? Toen ze nogmaals zei dat Shakti het vogeltje op kon eten en ze niet bang hoefde te zijn richtte ze haar blik weer op de vogel, waarvan ze niet wist hóe ze het op moest eten. Thuis kreeg ze altijd brokjes en melk, maar dit.. Dit was iets nieuws voor de speelse kitten. Na lang getwijfeld te hebben en manieren bedacht te hebben om het nieuwe en rare voer op te eten schoof ze het keurig aan de kant, en keek ze de poes aan die zich net voor had gesteld als Ayame. Ze glimlachtte schattig en keek haar schuin aan. "Mooie naam, Ayame! Ik ben Shakti.." reageerde ze vrolijk, waarna ze even kort om zich heen keek om het nieuwe gebied in zich op te nemen. Alles was nieuw voor haar, zou ze ooit nog terug willen..?

Ayame likte haar lippen nogmaals af en keek de kitten vriendelijk aan. Blijkbaar wist ze niet hoe ze hem moest eten maar toen ze klaar was schoof ze het aan de kant. Ayame knikte en keek de kitten aan. "Bedankt Shakti" zei ze vrolijk met haar ogen dicht en kopje schuin ze keek naar de omgeving en naar de stal het was een lieve kitten had Ayame al snel door. "Was het lekker?" vroeg ze aardig aan de kitten. Ze keek naar de stal de deur stond op een kier ze keek toen naar Shakti ze had wel zin in avondtuur ze keek de kitten aan en wachten op antwoord. "Kom je dan gaan we wat leuks doen?" zei Ayame. Ayame sloop langs de houten muur van de stal en keek naar het hele kleine kiertje. Ze zetten haar dunne poot ertusen en ging op haar achterbenen staan en duwden hem open en kwam weer neer. Ze wachten op Shakti en liep alvast naar de hele grote hooiberg. Ze sprong op één van één hoog en wachten op Shakti. "Daar is een lagere kom dan maar hier heen" zei ze verderop lag een lagere hooibaal waar Shakti opkon daarna kon ze op deze waar Ayame stond. ZE keek Shakti aan en liep een stukje mee naar het kleine bergje en ging liggen en speelde een beetje met een kleine hooispriet van de hooiberg.

simonella stalkte de muis en greep het met haar klauwen.
eindelijk eten dacht ze.
ze had al 3 dagen niet gegeten want in het bos waren veel dieren die ze at verstopt pnder de koude winter grond.
nadat ze de muis op had zocht ze een plekje om te slapen en ze vond er een : een hooiberg

Ayame wachten op Shakti tot ze verder op geritsel hoorde tussen het gele hooi. Ze sloop er langzaam naartoe mischien was het wel een dikke grote muis. Ze stond ervoor en pakte het diertje met haar klauw beet. Simonella dacht ze toen ze haar omhoog trok. "Sorry ik dacht dat je een muis was" zei Ayame met spijt en boog door haar poten en ging liggen en keek Simonella spijtig aan. Haar staart zwiepte heen en weer en vanuit haar ooghoeken hield ze Shakti in de gaten zou ze nog komen of bleef ze naar zitten het was hier toch veel leuker dacht Ayame. Ayame zuchte en keek Simonella aan "Duizendmaal sorry ik wist niet dat jij het was je bent namenlijk zo klein" zei Ayame met echte spijt ze wou Simonella helemaal geen pijn doen.

Ze wierp nog een laatste blik op de vogel waar nu niet veel meer van over was gebleven, op twee vleugels en een hoofd na dan, en keek hierna de roodkleurige kat weer aan. De enige kattensoort die ze zelf ooit had gezien was de soort waar ze zelf uit bestond, en aangezien er in haar ras alleenmaar beige, donkerbruine en grijze katten voorkwamen verbaasde het haar dat er ook een rode vachtkleur bestond. Of zou het soms gezichtsbedrog zijn en was ze eigenlijk groengekleurd? Nu Shakti erover nadacht.. had ze eigenlijk ook nog nooit eenkat gezien met een zo'n pluizige en leeuwachtige vacht als zij had. Was ze echt de enige in haar soort hierbuiten, en leefden er alleenmaar zwerfkatten..?
Ze schrok wakker uit haar overpeinzingen door een aardige kattenstem die vanuit een vies-uitziende schuur kwam. Nieuwsgierig als ze was trippelde Shakti naar de ingang toe en tuurde ze door de opening die Ayame had gemaakt naar binnen, wat was het donker! Ze glimlachtte en betrad met gemak de ruimte, waarna ze haar grote oortjes spitste en luisterde naar de geluiden om haar heen. Haar aandacht ging direct naar de zwerfkat die ze daarnet had ontmoet, waarna ze met een swiepend staartje naar haar toe hobbelde.
"Wat heb je gevonden..?" vroeg ze aan haar op een zoet toontje, terwijl ze nieuwsgierig keek naar het zwart en het grijs dat lichtjes door het hooi heen was te zien. Was het een gigantische rat? Of was het soms nog zo'n vliegend beest, net zoals degene die Shakti daarnet had gegeten..?

Ayame keek om naar Shakti die na een hele tijd eindelijk de donkere schuur kwam binnenlopen. Ze hoorde een vraag van Shakti het klonk met een zoet toontje Ayame gaf antwoord op haar vraag: "Dit is Simonella een kitten net als jou" zei ze lief en glimlachte even naar Shakti en toen weer naar Simonella ze had spijt dat ze haar zomaar had gepakt zij kon er ook niks aan doen het was haar instinct nou eenmaal. Ayame liet Simonella weer zakken ern krabde achter haar oor en wasde haar hele rode lijf voorzichtig tot hij weer helemaal glom en ze keek weer naar Shakti ze keek omhoog en hoorde wat ritselen vast een rat of vleermuis. Ze keek om naar Shakti "Kom het is heel leuk hier" zei ze vrolijk in de richting van Shakti die nog met 4 pootjes op de grond stond. Haar groen, blauwe ogen twinkelde en leken lampen in deze donkere schuur ze keek weer lief naar Shakti en wachten af wat zij zou doen of zeggen het maakte haar niet uit maar het was heel leuk hier boven dus zal het leuk zijn als ze ook de hooi berg opkwam. Ze klonk altijd zuikerzoet en vriendelijk maar ze kon ook nijdig en boos doen als een wilde tijger ze had de gene maar wou het niet laten merken en helemaal niet aan kittens.

"Maar.. maar.. dat ding dáar is geen kitten!" reageerde Shakti verontwaardigd toen ze met haar pootje wat hooi opzij had geschoven en het gezicht van de kat had gezien. Deze poes was minstens een jaar oud, dan was je allang geen kitten meer! Ze fronsde en keek Ayame weer aan, waarna ze nonchalant haar schouders ophaalde en zichzelf voorhield dat zij het zelf wel beter wist. Dat was een van de vele eigenschappen die Shakti bezat, en of het door haar trotse ras kwam wist ze niet, maar ze was meestal behoorlijk eigenwijs. Gelukkig was zij nooit diegene die er last van had en waren het meestal andere katten die zich aan haar ergerde.
Ze keek even vertwijfeld naar de baal hooi waar ze makkelijk op kon klauteren met haar korte lengte, en keek hierna naar de rode kat die hoog boven haar uit torende. "Nehh, ik blijf wel hier." besloot ze uiteindelijk, het feit dat ze bang was voor grote hoogtes niet zeggend, natuurlijk. Een verwilderde kat als Ayame zou tenslotte denken van Shakti dat ze alle huiskatten slap en vertroeteld waren, en hoewel dat laatste meestal wel waar was, was Shakti verre van slap! Opgeven zou ze nooit doen, ook een deel van haar trotse karakter. Ze stak haar borst vooruit en swiepte een paar keer met haar pluizige staart, voor ze ging zitten en haar staart om haar korte pootjes sloeg.

Ayame luisterde naar Shakti ze had gelijk en Simonella had haar leeftijd niet verteld blijkbaar is er iets mis met haar aangezien ze er zo uitziet. "Je hebt gelijk" zei Ayame tegen Shakti zelf wist ze ook niet echt waarom ze dacht dat Simonella een kitten was ze keek haar aan en wachten af op haar reactie. Ze glimlachte en sprong ook van de baal hooi af en ging naar Shakti die met haar borst vooruit en swiepte met haar pluizige staart daarna ging zitten en haar staart om haar pootjes sloeg. Ayame lachte en ging zitten naast Ayame en liet haar rode staart achter zich heen en weer zwiepen en lachte naar Shakti ze wachten af wat Simonella ging doen nu en of ze hier heen kwam ze zuchte en keek even omhoog en toen naar Shakti ze verveelde zich hier op de grond en sprong weer terug op de hoger hooibaal. Ze maakte een sprong en sprong op een hooibaal die nog hoger was en ging er heen en weer rollen en knorde het was ontspannend en leuk om de hooi over je vacht te voelen. Ook had je een mooi uitzicht over de hele schuur er stond een luik open zag Ayame ze sprong erop en keek naar beneden ze kon zo goed de hele boerderij bekijken maar het kon ook heel eng zijn als je naar beneden keek. Ze zuchte en keek naar de wolken die langzaam voorbij zweevde. Ze keek om naar Shakti die op de grond zat zelf sprong ze van het raam af en ging weer verder met rollen in het hooi ze keek naar Simonella die nog steeds niks uitvoerde en reageerde.

Shakti stak haar borst nóg meer naar voren toen Ayame toe gaf dat de kleine kitten van vier maanden gelijk had, waardoor haar ego steeg. Wat was het leuk om eindelijk eens een gesprekspartner te hebben zeg! Al die tijd dat ze in haar eentje was en als enige twee kinderen als speelmaatje te hebben was ze uiteindelijk buiten gekomen, en had ze zoveel nieuwe katten ontmoet! Shakti dacht met spijt terug aan haar baasjes, die haar zoveel liefde hadden gegeven.. terwijl Shakti ondankbaar als ze was dit negeerde en het huis uit was gevlucht. Misschien was het ook wel tijd om terug te gaan naar haar lieftallige eigenaren, in een huis dat zo gigantisch groot was dat het wel buiten leek. Een plek waar het altijd warm was, en waar er geen enge parasieten waren die je vacht vies zouden maken en je bloed zouden opzuigen!
"Weetje.. terwijl je daar zo door 't hooi rolt, lijk je net op een vieze zwerfhond." merkte Shakti droog op, terwijl ze haar scherpe nageltjes door haar dikke en pluizige vacht haalde.

Ayame rolde door des ondanks ze alles hoorde wat Shakti tegen haar zei zij zelf leek wel op een arrogante kip zonder hoofd. Maar ze zei niks en wou het ook niet tegen een kitten als haar maar nog steeds moet ze niet zo arrogant doen. Shakti stak haar borst nog meer naar voren had Ayame door toen ze gestopt was met rollen. Ze sprong soepel nog hoger op de hooiberg en keek toen naar Shakti en stak haar tong uit "Zo ver durf je niet he"zei Ayame uitdagend nu zal ze vast naar boven komen maar al gauw sprong Ayame nog een hooibaal hoger en keek of Shakti ook ging. Ze keek haar aan vanaf de enorme hoogt die erg eng kon zijn als je het nog nooit had gedaan. Ayame keek rond en ging achter een hooisprietje aan en duwde hem tussen haar klauwen en keek toen naar Shakti haar rode staart zwiepte heen en weer ze was hier ook veilig voor de hond die ieder moment hier zal kunnen zijn om deze tijd kwam de boer altijd met zijn hond de dieren voeren en kijken of er andere dieren als katten waren als dat zo was stuurde de boer zijn hond op hem af. Er kwam een schaduw van een hond achter de deur vandaan en er was al gauw een hond met de boer. Syame schrok en verstopte zich snel in een kuiltje in het hooi ze wou Shakti beschermen maar dat kon niet vanaf hier. Ze keek vanuit haar schuilplek naar Shakti die weg moest rennen als ze niet gepakt wou worden.

Droogjes en ijdel als ze was ging ze door met het 'borstelen' van haar pluizige staart, iets wat ze wel vaker deed de laatste tijd. Sinds ze buiten was gaan leven kwamen er allemaal vieze dingetjes in haar lange haren te hangen, een goede reden om ze er weer uit te halen! Ze trok een pijnlijk gezicht toen een houtschaafsel met veel moeite uit haar klitterige staart kwam, waarna ze dacht aan haar thuis. Ze zou vanavond wel terug naar huis gaan, zodat ze lekker geborsteld zou worden en eindelijk eens lekker kon gaan eten! Ze likte haar lippen af bij de gedachte aan een heerlijk verse tonijn, helemaal voor haar alleen..
Een grommend geluid die haar niet bekend in de oren klonk deed haar opschrikken uit haar roze droom, waarna ze verbaasd omkeek. Welk dom dier haalde het in zijn hoofd om zo onbeleefd te grommen naar een kat zoals Shakti? Toen ze de blik in de ogen van de gritzwarte hond zag slikte ze moeizaam, want ze wist zéker dat ze nu in de problemen zat. "Spelen..?" vroeg ze hoopvol, terwijl ze hem met een flauw glimlachje aankeek. Tevergeefs. De boer gaf zijn commando aan de zwarte hond waardoor het duivelse beest als een woeste bloedhond op haar af stormde. "Hellup..!" schreeuwde ze gillend en ergens lachend, terwijl ze zich omdraaide en hoopvol op de lagere baal hooi sprong. Ze had een grote voorsprong gekregen, maar de hond die getraind was op het doden van dieren zoals katten had veel langere poten als Shakti had en zal haar vast en zeker binnen no-time inhalen!
Toen ze zich omdraaide om te kijken of de hond al dichterbij was gekomen schrok ze van de korte afstand die nog tussen haar en de hond in zat. Moeizaam klauterde ze op een baal hooi die veel te hoog gegrepen voor haar was, waardoor ze er weer afviel en met een jammerlijk kreuntje op de grond terecht kwam. Auch! Ze voelde de scherpe tanden van de hond happen naar haar harige staart, en toen hij een paar haren uit haar vel trok miauwde ze protesterend. Ze draaide zich om met een woeste blik in haar ogen en hield haar kleine klauwtjes in de aanslag. Alsof ze 4 kleine mesjes aan iedere hand had hield ze haar poten omhoog en begon ze als een bezetene aan zijn snuit en ogen te krabben. Gelukt! De hond liet haar staart los en droop als een soldaat die zijn opdracht niet had voltooid af! Ze hield een gek vreugdedansje en keek hierna met een trotse blik in haar ogen naar Ayame, maar dit was slechts van korte duur. Snel kwam de hond weer opnieuw op haar af, en door de adrenaline die in haar lichaam stroomde lukte het haar dit keer wél om op de hoge hooibaal te komen waar Ayame op zat. Ze grinnikte. "Zie je wel dat ik hier durf te komen!" zei ze vol trots, waarna ze breed glimlachtte.

Ayame bleef stil liggen en keek naar de zwarte had hij zal hier kunnen komen daar voor was hij dan ook wel getraint. De hond sprong blaffend tegen de hooibaal op en zou binnen enkele seconden bij Shakti kunnen zijn. Ayame sprong uit haar holletje en rende naar beneden naar Shakti de hond was al dichtbij en wou in haar staart happen. Ze blies en pakte Shakti bij haar nekvel net als een moeder kat dat altijd deet. Ze rende met Shakti aan haar nekvel naar boven en sprong naar waar ze net was en nog één hoger. Ze liet Shakti los "Hier zijn we even veilig maar we moeten ons verstoppen" zei Ayame met een beetje angstige toon. Ze zag een mooi plekje en dook erin en schoof hooi over haar heen zodat ze niet gezien werd. "Hier Shakti naast mij" fluisterde Ayame op een sissende toon tegen Shakti ze moesten zich verstoppen voor de hond er was één plek waar hij niet kon komen maar die was te gevaarlijk voor Shakti mischien als het te gevaarlijk werd moesten ze daar toch heen. Ze keek Shakti aan en wachten op beweging ze moest snel zijn anders zou ze nog een keer gepakt worden door die valse hond die ze maar al te goed kende hij had haar een keer gebeten en dat was nou niet bepaald een fijn gevoel. Ze keek de hond aan en hield zich zo stil mogelijk door de geur van het hooi was ze moeilijk te ruiken en kon de hond haar moeilijker vinden.

(Je zat al op dezelfde als mij zag ik net geen zin om te verandern)

[Had je geen zin om mijn post te lezen ofso? Net als spammers.. >.<]

Wild sloeg Shakti met haar poten om zich heen toen ze plotseling werd opgepakt bij haar nekvel door de roodharige poes, wat dacht ze wel niet! Dat ze haar zomaar mocht oppakken zoals haar moeder altijd deed, en haar naar elke plek waar ze haar wilde kon meesleuren? De sprongen die Ayame maakte zorgde ervoor dat Shakti wild heen en weer bungelde, wat haar geïrriteerd en misselijk maakte. Uiteindelijk, na een eeuwigheid gesprongen en heen- en weer bewogen te zijn, liet Ayame haar weer vallen, waardoor ze met een zacht plofje op de hooibaal terecht kwam. Gedesoriënteerd keek ze om zich heen, en toen ze over de rand keek liep er een rilling over haar ruggengraat. Ze liet echter niet aan Ayame merken dat ze bang was voor deze grote hoogte, als bang al het goede woord was.. Het was enkel en alleen zo dat dit nieuw voor haar was, dat was alles! Ze blies naar de hond die droogjes op en neer tegen de hooibaal sprong en zo dacht dat hij bij de twee katten kon komen, wat een hersenloos wezen!
De stem van Ayame kwam nauwelijks boven het geblaf van de hond uit, maar Shakti haar pluizige oortjes vingen haar woorden toch op een of andere manier op. Ze draaide zich om en knikte, waarna ze zich in een ander plekje in het hooi verstopte, naast de plek van Ayame, en kroop diep in het prikkerige hooi. Ze miauwde protesterend toen er een opgedroogd grassprietje in haar oog prikte, waarna ze het wegsloeg met haar poot en Ayame aan keek. "Dit is saai.. Zullen we gaan..?" stelde ze voor, terwijl haar ogen glommen in het weinige licht dat in de schuur aanwezig was.

Ayame keek naar Shakti die net naast haar was gaan liggen en een vraag stelde. Ayame knikte en zocht een geschikte plek om weg te gaan ze keek om zich heen. "Ja volg me en wees stil dan hoort de hond ons niet" zei ze. Aymae sloop uit het holletjes en sprong één hooibaal omlaag en vervoglde dat nog een paar keer terwijl ze omkeek of Shakti haar nog volgde. Ze sprong van de laatste hooibaal af met een zacht plofje op de grond en zocht en kiertje weer op daar was het een stukje verder weg van de hooibaal. Ze sloop op het licht af en kroop zo stil mogelijk door het gat en wachten op Shakti die er makkelijk uit zou moeten komen. Ayame keek haar aan door het gat en wachten tot ze ook buiten was. Ayame was helemaal weg gezonken in gedachten bij een wolk die langzaam voorbij ging, ze schudde haar hoofd dit was geen tijd voor dit soort dingen ze zuchte eens diep en wachten tot ze het kopje van Shakti zag. Haar rode vacht zat vol met gele hooi sprietjes die over haar hele lichaam lagen het had een irritant en affentoe jeukend gevoel. Haar groen. blauwe ogen keken een beetje naar binnen wachtend op Shakti die er ieder moment kon zijn. Haar mond was droog geworden en ze wou snel wat gaan drinken.

(nee ik denk dat ik perongelijk eeb stukje niet goed had gelezen)