Icecream! Yummy!

Haar pluizige staart was het enige wat nog van haar te zien was vanuit de bosjes waar ze zich in verstopt had, terwijl ze haar ogen gefocused hield op de grote ijsco-kar even verderop. Zo cliché als maar kon verkocht een dikke man met een groot wit pak en een wit mutje op de heerlijke ijsjes, waar de mensenkinderen blijkbaar erg dol op waren. Haar staart swiepte zachtjes heen en weer terwijl ze wat door haar poten zakte en wachtte tot een van de mensen zo dom was om hun ijsje te laten vallen en het over te laten aan de genadeloze klauwtjes van Shakti.
Seconden, minuten en zelfs uren verstreken terwijl ze daar zat, waardoor haar korte spiertjes koud werden en wat stijf begonnen te worden. Ze grauwde geïrriteerd terwijl de hemelse geuren haar neusgaten vulde maar ze geen énkel hapje mocht proeven. Daar, alsof iets of iemand haar verlangens hadden geproefd, liet een klein en onbenullig kind haar ijsje vallen. Het hoorntje brak en verleende voor Shakti de toegang tot een delicatesse, eindelijk! Ze sprong uit de bosjes en sprintte op het ijsje af, en voordat de moeder van het meisje het hoorntje had kunnen oppakken had Shakti het al tussen haar scherpe tandjes en rendde ze richting het beschutte deel van het park.
Haar ijsje liet ze voor haar pootjes liggen terwijl ze langs een blauw meertje zat op een plekje in de Schaduw, waar het rustig was. De eerste paar likjes zorgden ervoor dat ze alleenmaar meer van het heerlijke goedje wilde, en nét toen ze op wilde staan om nog wat te halen viel haar oog op een kat die schuin tegenover haar aan kwam lopen. Haar staart ging als vanzelf speels heen en weer, waardoor haar lange haren langzaam heen en weer bewogen. Wie was deze kat..? En was diegene soms ook uit op een ijsje..?

'Haay', begroette Glow de jonge, speelse kat; 'Wat doe jij hier? Kom je hier vaker?'
Van opwinding begon Glow te spinnen. Zou deze kat mee willen spelen? Op jacht naar hapjes?
'Kan ik anders meedoen, of wil je me helpen op zoek naar lekkere extra hapjes?'
De bel van de ijscokar rinkelde vrolijk. De kinderen lachten en likten aan hun ijsjes. Glow likt haar lippen af. Mmmm... dat zag er smakelijk uit! Zal ze eens het erop wagen.
'Kom!', Glow ging springend op de kar af. Ze ging naast een van de kinderen zitten en volgde de bewegingen van de hoofden van de mensenkinderen. Naar het ijsje en terug, naar het ijsje... Glow stak haar pootje uit om aandacht te krijgen, begon te spinnen en kopjes te geven. Het kleine jongetje bukte om de kat te aaien. Hij lette niet goed op en ondanks dat zijn moeder nog riep; 'Houdt je ijsje recht!', viel er alsnog ijs van het hoorntje.
Vrolijk begon Glow te likken aan het ijs. Het smaakte naar room. Glow likte haar snorharen erbij af.
'Jo, dit is echt heerlijk! Moet je proeven', riep ze.

Haar lippen krulden om in een bescheiden lach toen ze opmerkte dat deze poes net zoals haar was, en ze nog eens aardig was ook! Ze spitste haar oortjes en zette ze vrolijk overheind terwijl ze de poes bekeek en zich afvroeg wie ze zou zijn, en waarom ze haar hier nooit eerder had gezien. Shakti was tenslotte nog maar een dag of twee uit het huis ontsnapt, dus echt raar dat ze niet elke kat of poes hier kende was het niet. "Oi! Begroette ze haar na een korte analyse, nadat ze had besloten dat deze poes vriendelijk was en ze wel een klein gesprekje met haar aan kon knopen. "Ik ben Sh.. Oh.." vervolgde ze, halverwege de zin gestopt omdat de poes alweer verdwenen was. Ze grinnikte zachtjes en volgde de zwarte poes met de kenmerkende witte stip tussen haar poten met haar grote en nieuwsgierige ogen. Toen haar duidelijk werd dat ze net als Shakti had gedaan op zo'n heerlijk roomijsje uit was, trippelde ze met een uitbundig heen- en weer zwiepende staart achter de zwarte poes aan. Eenmaal bij de ijscowagen aangekomen sprong ze zonder pardon op een houten bankje waar veel mensenkinderen zaten, en dwong ze hen door veel te spinnen en kopjes te geven haar te aaien en haar veel aandacht te geven. De tactiek van de zwarte kat was slim en vooral sluw, wat er dus op wees dat ze hier vaker kwam.
"Kom je hier vaker..?" vroeg ze alsnog, om haar honger naar informatie te stillen en haar vermoedens bevestigd te krijgen. Of ze was gewoon een erg intilligente kat, wat natuurlijk wel vaker het geval was bij huiskatten, die over het algemeen raszuiver waren. Het aanhalen was echt iets wat ze de laatste dagen gemist had, waardoor ze genoot van de aanrakingen van de kinderen en volwassen mensen. Éen mensenkindje met roze strikjes in haar haren -iets wat Shakti ook wel eens had gehad tijdens de Show- vroeg op een zeurderige toon aan haar moeder of ze Shakti mee naar huis mocht nemen, wat natuurlijk niet mocht van de moeder. Was haar goed verzorgde vacht niet genoeg om te merken dat Shakti al van iemand was..?

'Oh, mam toe nou!', ging het meisje zeurderig door.
Glow keek op, likte nog eens haar snoet goed af en liep op haar medeijseter af.
'Zo te zien heb je een nieuwe fan', zei Glow plagerig. De pluizige kat was waarschijnlijk vrij nieuw in deze buurt. En aangezien de andere kat zo jong was, had ze een duidelijke aantrekkingskracht op het meisje.
'Hoe heet je? Ik ben Glowingstar, maar je mag me Glow noemen'

Ze keek even met een klein grijnsje opzij naar de zwarte poes en likte hierna haar lippen af, verlangend naar meer ijs. Maar een vervelende steek in haar buik weerhield haar van het eten van meer ijs, was dat normaal..? Misschien had ze iets teveel mensenvoedsel gegeten voor vandaag en moest ze daar maar mee stoppen, zoveel ijs kon tenslotte niet goed zijn voor een maag van een 4 maanden oude kitten!
Ze blies even als teken dat ze het drie keer niks vond toen de zwarte poes haar plaagde met het meisje die helemaal gek op haar was. En toen het meisje met haar plakkerige handen aan haar lange, schone vacht zat sprong ze van haar schoot af om zichzelf vervolgens een wasbeurt te geven. Dat ijs was niet alleen slecht voor je maag, het was ook nog eens slecht voor je vacht! "Ik ben Shakti, aangenaam Glow!" stelde ze zichzelf voor nadat Glowingstar dat had gedaan.

'Dus... je bent nieuw hier?', vroeg Glow aarzelend. Ze wou wel vaker met deze kat rondhangen. Het meisje keek naar hoe de twee katten bij elkaar zaten.
'Dat ijs smaakt lekker joh, het is alleen dat je er niet teveel van moet eten', dat merkte Glow nu ook. Weer was het haar niet gelukt om op tijd te stoppen met het genieten van het ijs. Misschienleek het gemeen maar haar baasjes gaven haar nooit zulk lekker eten. Waarschijnlijk vanwege die buikpijn die je als gevolg van ijs kreeg.
'Aw', Glow strekte zich uit.

Shakti lachtte een giechelende en uitbundige lach toen de zwarte kat haar vroeg of ze nieuw was. "Nee, ik woon hier al twee jaar!" antwoordde ze lachend, terwijl ze haar met een kwispelende staart aan keek. Ze leefde hier al zolang als ze zich kon herinneren, en aangezien kittens na ongeveer 2 weken hun ogen openen maar dan alsnog niks onthouden heeft ze alleen alles van de afgelopen maand opgeslagen in haar geheugen. Misschien leefde ze hier een maand, of langer.. Of zelfs korter! Shakti was veel te jong en veel te druk om zich bezig te houden met tijden, wat had je daar nou aan..? "Ik ben wel sinds een paar dagen voor het eerst buiten geweest, voor als je het wilde weten." voegde ze er nog zachtjes grinnikend aan toe. Hierna keek ze de zwarte poes die nu bekend stond als Glow schuin aan. "En jij? Ben jij nieuw in dit gebied?" stelde ze dan ook maar, terwijl ze een kindje ontweek die het op haar pluizige staart had gemunt.

Glow was eerst best verbaasd. De kat gedroeg zich als nieuw hier maar woonde hier al langer dan dat Glow oud was. Dat Shakti voor het eerst buiten was verklaarde een hoop. Shakti vroeg of Glow nieuw hier was. Dat klopte. Glow woonde hier nu ongeveer een maand en sommige dozen met spullen waren nog niet uitgepakt. In de lege dozen kon Glow heerlijk spelen en slapen.
'Ja mijn baasjes zijn hierheen verhuist', Glow zwiepte speels haar staart.
Het meisje liep op Shakti af om haar te pakken. Glow miauwde waarschuwend. Dat kind was echt eng, niet normaal! De hand van het kind naderde Shakti. Glow was versteend van angst.

Shakti grinnikte zachtjes, wat even later overging in een giechelende lach. Dacht Glowingstar sérieus dat ze hier twee jaar woonde? Dat betekende dat ze ongeveer 1 jaar en 8 maanden nog niet geboren was voordat ze hier kwam wonen! Alsof een kitten zo lang kitten zou kunnen blijven. Shakti was verbaasd over de herseninhoud van de poes die blijkbaar niet erg groot was, hoewel ze dat wel had verwacht. Sommige katten doen zich slimmer voor dan ze zijn, dacht Shakti grimmig, waarna ze Glowingstar weer vrolijk aan keek.
"Mijne ook!" reageerde ze hierna vrolijk, nog steeds niet zeker of Glowingstar besefde dat dat van daarnet een grapje was geweest. Ze keek haar nog even aan, wat van korte duur was, omdat het kind met de vreselijke plakhanden dichterbij kwam. Ze hoorde haar lompe voeten plof plof op de grond terechtkomen, wat een lelijke wezens waren het ook. Menselijken waren lomp en kaal, terwijl katten gracieus en vaak pluizig of langharig waren. Shakti was blij dat ze niet bij dat ras hoorde, en gewoon een kitten was!
Ze sprong vlug opzij voordat het mensenkind haar kon oppakken en rendde hierna naar Glow toe, waar ze zich achter verschuilde. Ze ontblootte haar vlijmscherpe tanden en blies waarschuwend naar het meisje, ze mocht geen stap verder zetten! "Waarom zijn mensen ook zo eng? En hersenloos.. Dat meisje solliciteerd naar een rol als krabpaal, doe je mee?" stelde Shakti voor om het meisje aan te vallen met hun scherpe klauwen.