Miauwen

Chanel lag lekker te luieren in de vensterbank toen een van haar baasjes haar oppakte en begon te kammen. Ze keek even pissig en sprong enkele tellen later van de schoot van haar baasje af. Ze keek haar baasje pissig aan en ging weer liggen in de vensterbank. Er gebeurde echt niks in deze stad, iniedergeval niet in dit huis! Ze zuchte even kort en ging lekker languit liggen. Weer een van haar baasjes kwam weer naar haar toe, het baasje wilde haar weer oppakken en vals krabte Chanel op de hand van haar baasje. Snel sprong ze weg en liep ze door het kattenluikje naar buiten. Ze liep het voortuintje uit en keek de saaie straat door. Soepel en elegant sprong Chanel op het tuinhekje waar ze rustig ging liggen. Langzaam begon ze te miauwen in de hoop dat andere katten en poezen op haar miauw zouden afkomen. Dan was er tenminste wat meer te doen dan luilakken...

'Miauw?', hoorde Glow nou gemouw of verbeelde ze het zich? Ze sprong van de schutting om op onderzoek af te gaan. De vogels tsjilpten en de wind waaide zachtjes. 'Miauw', opnieuw. Wat wou die kat? Glow's belletje rinkelde terwijl ze over de straat liep. Daar zat een kat op een tuinhekje te mauwen. 'Mrieuw?', antwoorde Glow op het gemouw. Ze kwam nieuwsgierig dichterbij. Zou deze kat misschien meewillen naar de viskraam om wat proberen te stelen? Ze zag er wel erg braaf uit. Maar nooit geschoten is altijd mis.
'Heey', riep Glow; 'Waarom zit je zo te miauwen?'
Niet het perfecte begin van een gesprek maar Glow vondt het wel passend voor deze ene keer. Weer ging de vraag door haar heen;'Zou deze kat zich niet teveel voelen voor sluwe streken?'

Chanel dacht dat er een kat aan kwam lopen. Misschien had ze het verkeerd... Nee, ze had het niet verkeerd. Er kwam een poes aanlopen! Chanel glimlachte even kort en keek de zwarte poes aan. 'Ik hoopte op wat gezelschap, iemand om wat streekjes mee uit te halen!,' zei Chanel vrolijk, ze had wel zin een een kattenstreek. Een lekker hapje of wat lol ging er altijd wel in. Chanel sprong soepel van het hek af en keek de zwarte kar aan. 'Nee, hoor. Een sluw streekje kan geen kwaad toch?!,' zei Chanel met een hoog stemmetje terwijl ze de poes aankeek. 'Mijn naam is trouwens Chanel, en de jouwe?,' vroeg Chanel nieuwsgierig terwijl haar oortjes naar voren stonden...

simonella liep door de straten. normaal kwam ze hier niet , er waren te veel mensen voor haar doen. maar vandaag had ze wat rondgekeken en het regende een beetje dus er waren nu niet veel mensen op straat.
ze hoorde een paar katten en kwam nieuwschierig dichterbij.
het waren 2 katten nou eigenlijk 2 poezen eentje was rond haar leeftijd en de andere was wat ouder.
ze schraapte haar keel even 'hoi'zei ze verlegen maar met luide stem 'mag ik even bij jullie komen zitten?'